روز اول: من پرواز ایرعربیا رو خریدم، درحال حاضر از همه ارزونتر بود و با توجه به اینکه غذا و آب و بار هم نخریدم (بجز ۱۰ کیلو بار کابین که حق شماست) چیزی حدود ۵ میلیون پرداخت کردم. برای ناهار یه ساندویچ تخم مرغ و چند تا سیب و پرتقال هم بجای آب از خونه با خودم برداشتم.
اینبار در عوض دستبند بافتن، چند تا فیلم خوب دانلود کردم و وقت های ترانزیت رو پر میکنم.
روز دوم: امروز به گشت و گذار در کوچه های کرالا گذشت، اگرچه دی ماه هست ولی بین روز خیلی گرم بود. مغازه‌های رنگارنگ و هندی ها با لباس های سنتی یا مدرن و خیلی خیلی عاشق عکس گرفتن با توریست های بلوند.
اینجا قیمت ها هنوز برای ما بد نیست و میشه از پسش براومد، مثلاً صبحانه یک پرس املت ۱۰۰ روپیه و برای شام بشقاب ماهی زرد و چای ماسالا ۴۰۰ روپیه. _یک یورو معادل ۸۵ روپیه_
اینجا قدم به قدم میتونید نارگیل تازه بخورید. چیپس موز و آناناس
صبح ها همزمان با پخش صدای اذان، صدای معبد هندوها و بودایی ها رو می‌شنوید. تا اینجا جای جالبیه. اگر آدم وسواسی نباشید
روز سوم: بعد از یک لیوان بزرگ چای ماسالا، آقای توک توک سوار متقاعدمون کرد که سوار ماشینش بشیم و شهر رو بگردیم.
با در نظر گرفتن گرمای هوا و دور بودن جاهای دیدنی، پیشنهاد خوبی بود. برای تقریباً ۴ ساعت گشت ۵۰۰ روپیه. ناهار رو به رستوران کریشنا کافه» رفتم که قیمت ها خیلی پایین بود و توریستی حساب نمیکردن، البته فقط غذای گیاهی و سبزیجات ساده داشتند. تو هند اگر غذایی سفارش بدید که اصلا تند نباشه، حتما خیلی بی‌مزه میشه.
یکی از جاهای دیدنی، معبد جین بود. جین ها فقط گیاهخواری میکنند، روزه عجیبی دارن که اگر احساس کنن مرگشون نزدیکه، هر روز میزان غذاشون رو کم و کمتر میکنند تا از دنیا برن و یکسری آداب دیگه
بعدی رختشویی خانه بود، از نظر کاربری خیلی شبیه موزه زنجان بود ولی ساده، حیاط برای خشک کردن لباس ها و اتوکشی.
درباره این سایت